«آن شبی که بازی ایران و امریکا بود ... تلویزیون را روشن کردم و ناگهان با گل ایشان مواجه شدیم و دیگر خواب از سرم رفت و نشستم تا آخر بازی را تماشا کردم ... بنا بود پیام رئیس جمهور امریکا از تلویزیون سراسریشان پخش شود ۷۷/۱۱/۱۳» اما...
ورزش قهرمانی از این جهت که میتواند «مکنونات یک ملت را جلوی چشم مردم دنیا قرار بدهد ۸۴/۸/۳۰» اهمیت فراوانی دارد. با بررسی سخنان حضرت آیتا... خامنهای برخی فرصت های ویژه ای که از ورزش قهرمانی برای کشور و جامعه ایجاد میکند عبارتند از :
۱. ظهور هویت ملی
«امروز در دنیا مسألهی ورزش و ورزش قهرمانی جایگاهی دارد که در واقع از این تریبون، برای نشان دادن هویت ۸۳/۷/۱۴» ملتها استفاده شده و «مظهر تمایلات و استعدادها و تشخّص و هویت یک ملت است. ۹۱/۱۲/۲۱» «اگر یک ملتی ... میگوید شجاعم، اگر میگوید به فرهنگ خود مطمئن و دلگرمم، اگر میگوید قدرت تربیت انسانهای بزرگ را دارم، اگر میگوید در من عزم و اراده موج میزند ... [اگر این را] در یک میدانی نشان بدهد و جلوی چشم مردم دنیا بگیرد، ارزش این کار از دهها کتابی که در فضیلت این ملت نوشته بشود، بیشتر است. ۸۴/۸/۳۰» ملت ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. «ارزشهای دینی و اخلاقی و معنوی۶۸/۱۱/۲۰» از مبانی هویتی انقلاب اسلامی است. از این رو «وقتی یک قهرمان کشور ما جلوِ چشم میلیونها و شاید صدها میلیون جمعیت دنیا، بعد از پیروزی، خدا را شکر میکند و دستش را به آسمان بلند میکند
یا سجده میکند ۸۳/۷/۱۴» و یا وقتی «در مقابل چشمهای ملامتگر و پرسشگر دنیای مادّی که افتخار زن به این است که حتماً لخت بیاید ... یک خانمی با چادر یا با یک حجاب کامل اسلامی میرود روی آن سکّو میایستد و جایزهی قهرمانیاش را میگیرد ۹۴/۱۰/۲۱»، «از نظر بینندگان بینالمللی، که امروز دیگر میلیونها و در مواردی میلیاردها تماشاچی وجود دارد و مطلع میشوند، پیامآور یک حقیقتی است از داخل کشورتان، که این حقیقت را با هیچ زبان دیگری نمیشد تبلیغ کرد. ۹۱/۱۲/۲۱» «این از آن پرچم که میرود بالا مهمتر است. ۹۴/۱۰/۲۱» و در حقیقت «نمادهای هویّت و شخصیّت ایران اسلامی است. ۹۴/۱۰/۲۱» به عبارت دیگر ورزشکار ما به عنوان «سفیران ایران و هویت و تشخّص ایرانی ۹۱/۱۲/۲۱»، «پیام معنویت را در دنیا پخش میکند؛ دنیایی که با میلیاردها دلار سعی شده که معنویت در آن بیفروغ شود و چراغ معنویت آن خاموش شود. ۱۴/۷/۸۳»
۲. به مثابه بازوی دیپلماسی
ورزش قهرمانی میتواند سوءاستفاده سیاسی دشمن را از ورزش خنثی کند. یکی از نمونههای بارز آن، بازی تاریخی تیمهای فوتبال ایران و آمریکا در مسابقات جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بود که رسانههای غربی از آن به عنوان بازی قرن و یا سیاسیترین بازی قرن یاد میکردند: «قبل از آن دیدار رسانههای وابسته به امپراتوری رسانهای خبری روی این بازی تبلیغ میکردند که این بازی، بازی سیاسی است! ... بنا بود آن شب پیام رئیس جمهور امریکا از تلویزیون سراسریشان پخش شود. این گل و بعد دنباله بازیای که بچههای عزیزمان ادامه دادند، قضایا را صدوهشتاد درجه تغییر جهت داد ... این گل هویت سیاسیای را که در دنیا به این بازی داده بودند ]مسأله تعامل ایران و امریکا[، بهکلّی به عکس خواست آنها عوض کرد. ۷۷/۱۱/۱۳» نمونه دیگر آن درباره رژیم اشغالگر قدس است. وقتی برخی قهرمانان ما «در میدان مسابقه، با طرف صهیونیسم مسابقه ندادند ... مستکبران عالم را بشدت عصبانی کرد ... واقعاً یک تلاش دیپلماتیکِ بسیار حساس و مهم در مقابلهی با رژیم صهیونیستی، همین کار است. ۹۱/۱۲/۲۱»
۳. نشانه یک ملت زنده
موفقیتهای ورزشی نمادی از رشد و پیشرفت کشور است؛ یعنی وقتی قهرمانیها و افتخارات ورزشی، در کنار پیشرفتهای دیگر ملت ایران نظیر حوزههای «علمی»، «فنی»، «هستهای»، «سلولهای بنیادی» و... دیده شود، آنگاه میتوان گفت که «این ملت مثل جسمی که نبض آن میزند و از همه طرف در حال رشد است، دارد کار میکند. این، نشاندهندهی یک ملت زنده است. ۸۴/۸/۳۰» بنابراین وقتی ظرفیت ورزش قهرمانی در خدمت ارزشهای هویتی و ملی قرار بگیرد، میتواند مبلّغ عملی و عینی خصائص ملت شریف ایران باشد.
نظرات شما عزیزان: